Kedudukan Bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi dan bahasa kebangsaan sudah termaktub dalam Perkara 152 Perlembagaan Persekutuan. Perkara 152 ini tidak boleh dipinda oleh parlimen. Ianya hanya boleh diubah dengan persetujuan Majlis Raja-Raja.
Sebarang usaha untuk menidakkan peranan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar pelajaran adalah satu jenayah kepada perlembagaan dan negara.
Jika seminggu dua ini ada yang berarak mengikat kain kuning di kepala mahu mempertahankan kedaulatan Raja-Raja, mereka juga sepatutnya melakukan perkara yang sama terhadap kedaulatan bahasa Melayu. Jika selama ini ada pihak yang berteriak mahu mempertahankan kontrak sosial, status bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar juga perlu mereka pertahankan, kerana ianya juga sebahagian dari kontrak sosial.
Malangnya pihak yang sepatutnya berjuang, tidak berjuang, malah menentang usaha mempertahankan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar dalam pendidikan. Organisasi dan pertubuhan yang ada nama Melayu di hujungnya tidak ambil peduli untuk mempertahankan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar di sekolah kebangsaan. Akhbar yang ada nama Melayu juga tidak ambil peduli malah kuat menentang pengajaran sains dan matematik dalam bahasa Melayu.
Mungkin sudah tiba masanya buat organisasi dan pertubuhan ini untuk melihat kembali fasal-fasal dan tujuan yang tertulis dalam perlembagaan pertubuhan masing-masing.
Lihat dan baca semula. Lihat semula frasa seperti `Menjamin kedudukan Bahasa Kebangsaan (Bahasa Melayu) sebagai bahasa rasmi yang tunggal' yang mungkin sudah tidak sesuai. Jika benar begitu, gugurkan sahaja dan lucutkan bersama nama Melayu yang melekat di hujung nama.
Sebarang usaha untuk menidakkan peranan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar pelajaran adalah satu jenayah kepada perlembagaan dan negara.
Jika seminggu dua ini ada yang berarak mengikat kain kuning di kepala mahu mempertahankan kedaulatan Raja-Raja, mereka juga sepatutnya melakukan perkara yang sama terhadap kedaulatan bahasa Melayu. Jika selama ini ada pihak yang berteriak mahu mempertahankan kontrak sosial, status bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar juga perlu mereka pertahankan, kerana ianya juga sebahagian dari kontrak sosial.
Malangnya pihak yang sepatutnya berjuang, tidak berjuang, malah menentang usaha mempertahankan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar dalam pendidikan. Organisasi dan pertubuhan yang ada nama Melayu di hujungnya tidak ambil peduli untuk mempertahankan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar di sekolah kebangsaan. Akhbar yang ada nama Melayu juga tidak ambil peduli malah kuat menentang pengajaran sains dan matematik dalam bahasa Melayu.
Mungkin sudah tiba masanya buat organisasi dan pertubuhan ini untuk melihat kembali fasal-fasal dan tujuan yang tertulis dalam perlembagaan pertubuhan masing-masing.
Lihat dan baca semula. Lihat semula frasa seperti `Menjamin kedudukan Bahasa Kebangsaan (Bahasa Melayu) sebagai bahasa rasmi yang tunggal' yang mungkin sudah tidak sesuai. Jika benar begitu, gugurkan sahaja dan lucutkan bersama nama Melayu yang melekat di hujung nama.
Perkara 152. Bahasa kebangsaan.
(1) Bahasa kebangsaan ialah bahasa Melayu dan hendaklah dalam tulisan yang diperuntukkan melalui undang-undang oleh Parlimen:
Dengan syarat bahawa—
(a) tiada seorang pun boleh dilarang atau dihalang daripada menggunakan (selain
bagi maksud rasmi), atau daripada mengajarkan atau belajar, apa-apa bahasa lain; dan
(b) tiada apa-apa jua dalam Fasal ini boleh menjejaskan hak Kerajaan Persekutuan
atau hak mana-mana Kerajaan Negeri untuk memelihara dan meneruskan penggunaan dan pengajian bahasa mana-mana kaum lain di dalam Persekutuan.
(2) Walau apa pun peruntukan Fasal (1), selama tempoh sepuluh tahun selepas Hari
Merdeka, dan selepas itu sehingga diperuntukkan selainnya oleh Parlimen, bahasa
Inggeris boleh digunakan di dalam kedua-dua Majlis Parlimen, di dalam Dewan
Undangan tiap-tiap Negeri, dan bagi segala maksud rasmi yang lain.
(3) Walau apa pun peruntukan Fasal (1), selama tempoh sepuluh tahun selepas Hari
Merdeka, dan selepas itu sehingga diperuntukkan selainnya oleh Parlimen, teks sahih—
(a) segala Rang Undang-Undang yang hendak dibawa atau pindaan kepadanya
yang hendak dicadangkan di dalam mana-mana satu Majlis Parlimen; dan
(b) segala Akta Parlimen dan segala perundangan subsidiari yang dikeluarkan
oleh Kerajaan Persekutuan, hendaklah dalam bahasa Inggeris.
(4) Walau apa pun peruntukan Fasal (1), selama tempoh sepuluh tahun selepas Hari
Merdeka, dan selepas itu sehingga diperuntukkan selainnya oleh Parlimen, segala
prosiding di dalam Mahkamah Persekutuan, Mahkamah Rayuan atau Mahkamah Tinggi hendaklah dalam bahasa Inggeris:
Dengan syarat bahawa, jika Mahkamah dan peguam bagi kedua-dua pihak bersetuju, keterangan yang diambil dalam bahasa yang digunakan oleh saksi tidak perlu diterjemahkan ke dalam atau direkodkan dalam bahasa Inggeris.
(5) Walau apa pun peruntukan Fasal (1), sehingga diperuntukkan selainnya oleh Parlimen, segala prosiding di dalam mahkamah rendah, selain pengambilan keterangan, hendaklah dalam bahasa Inggeris.
(6) Dalam Perkara ini, "maksud rasmi" ertinya apa-apa maksud Kerajaan, sama ada Kerajaan Persekutuan atau Kerajaan Negeri, dan termasuklah apa-apa maksud sesuatu pihak berkuasa awam.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan